Artrose van het heupgewricht is de algemene naam van een groep ziekten, die alle ziekten van het degeneratieve systeem van het heupgewricht omvat, die kraakbeenweefsel vernietigen, is van progressieve aard. Deze ziekte heeft een andere naam - coxartrose. De ziekte wordt gekenmerkt door pijn in het bovengenoemde gebied, moeilijk te behandelen en te diagnosticeren.
Oorzaken en mechanisme van ontwikkeling van heupartrose
Artrose van het heupgewricht is verdeeld in primair en secundair. Primair is een ziekte die zich onafhankelijk van andere factoren heeft ontwikkeld, bijvoorbeeld als bijwerking van het natuurlijke verouderingsproces. Secundaire artrose is het gevolg van een complicatie van een ziekte van een andere aard.
Bij een gezond bekken is de afstand tussen de heupkop en het acetabulum goed zichtbaar op de röntgenfoto. Dit geeft de optimale conditie aan van het kraakbeen dat de dij bedekt, en is tegelijkertijd een teken van de afwezigheid van artrose. Als de afstand niet merkbaar is, is het kraakbeen beschadigd, waardoor er alle reden is om de aanwezigheid van de hierboven beschreven ziekte aan te nemen. Deze vorm van artrose is niet genetisch, dat wil zeggen dat het in de regel niet wordt geërfd. Factoren zoals kraakbeenzwakte, botfragiliteit en stofwisselingsstoornissen kunnen echter van generatie op generatie worden doorgegeven en kunnen de ontwikkeling van artrose veroorzaken.
De belangrijkste oorzaken van deze ziekte zijn echter verschillende ziekten van infectieuze, traumatologische aard. Bijvoorbeeld:
- Heupdislocatie, heupdysplasie zijn aangeboren ziekten die het vaakst in de vroege kinderjaren worden gediagnosticeerd met behulp van ultrasone diagnostiek. Het is erg belangrijk om deze pathologie, die bij tien procent van de pasgeborenen aanwezig is, zo vroeg mogelijk te identificeren, omdat correctie van dysplasie alleen mogelijk is in de eerste twee jaar van het leven van een kind.
- Infectieuze en chronische ontstekingsziekten zoals tuberculose van het heupgewricht. Deze ziekte is vooral gevaarlijk vanwege de zeer moeilijke diagnose. Vaak zijn de symptomen zo mild dat ze voor een andere ziekte worden aangezien. Zelfs een röntgenfoto helpt soms om tuberculose pas in een vergevorderd stadium op te sporen, wanneer volledig herstel niet meer mogelijk is. Dit alles wordt verergerd door het feit dat er een tekort is aan enge specialisten in het land die deze ziekte correct kunnen diagnosticeren en behandelen.
- Metabole en schildklieraandoeningen, zoals diabetes mellitus.
- Ziekte van Perthes, die jongens het vaakst treft. Bij deze ziekte lijdt de heupkop, is de bloedcirculatie verstoord, waardoor het kraakbeenweefsel lijdt.
- Diverse mechanische verwondingen, zoals verwondingen en dislocaties van het heupgewricht.
Symptomen
Artrose is een uiterst gevaarlijke ziekte, omdat het in het begin volledig asymptomatisch kan zijn. Vaak, alleen bij toeval, onthult een röntgenonderzoek de aanwezigheid van deze aandoening bij een patiënt die geen enkel teken bij zichzelf heeft gevonden.
Artrose van het heupgewricht kan van de eerste, tweede of derde graad zijn, afhankelijk van de ernst van de ziekte. Artrose van de eerste graad wordt gekenmerkt door pijn alleen tijdens lichamelijke inspanning, bijvoorbeeld wandelen, en alleen het gewricht zelf doet pijn. Op röntgenfoto's is de afstand tussen de heupkop en de holte ongeveer de helft van de normale afstand. Bij een ziekte van de tweede graad wordt de pijn heviger, straalt deze uit naar de lies en kan zelfs in rust aanwezig zijn, er kan kreupelheid optreden. De derde graad is het ernstigst, wanneer de patiënt niet zelfstandig kan bewegen zonder hulpmiddelen, is de pijn blijvend. Een persoon wordt gedwongen naar één kant te leunen tijdens het lopen vanwege een verkorting van het been.
Diagnostiek
Bij het stellen van de diagnose is het belangrijk om een correcte medische voorgeschiedenis op te stellen. In dit geval wordt allereerst de aandacht gevestigd op de aard en de duur van de pijn, de locatie van pijnpunten, atrofie van spieren en zenuwuiteinden, de kenmerken van het lopen van de patiënt en de toestand van de bloedcirculatie in de ledematen.
Bij dit alles is röntgenonderzoek bepalend bij het diagnosticeren van artrose van het heupgewricht, echter kunnen aanvullende onderzoeken nodig zijn, zoals: MRI van de dij, punctie van de pijnlijke plek, tomografie van de extremiteiten, echografisch onderzoek.
Behandeling van de ziekte
Allereerst is het bij de behandeling van artrose noodzakelijk om pijn te verwijderen, of op zijn minst te verminderen tot een niveau dat voor de patiënt aanvaardbaar is. Hiervoor worden NSAID's gebruikt, die niet alleen pijn bestrijden, maar ook ontstekingen verlichten.
Vervolgens worden medicijnen voorgeschreven die voeding geven aan het kraakbeenweefsel, dat het kan herstellen, maar alleen in de vroege stadia van de ziekte. Eventueel worden ook hormonale injecties voorgeschreven. Alleen een arts kan echter alle bovengenoemde medicijnen voorschrijven!
Er is het gebruik van fysiotherapie (hoewel veel deskundigen een dergelijke behandeling als tijdverspilling beschouwen). Dit is een speciale massage, laserbehandeling, manuele therapie, fysiotherapie oefeningen. Deze procedures nemen echter veel tijd in beslag, evenals het geld van de patiënt, terwijl ze niet de bepalende behandelmethode zijn.
Bij artrose van de 3e graad dringen artsen echter meestal aan op chirurgische ingrepen, terwijl ze het vernietigde gewricht vervangen door een prothese.
Volksmethoden om met artrose om te gaan
Traditionele geneeskunde staat ook niet los van de behandeling van een ernstige ziekte. Voor deze doeleinden worden verschillende zalven en kompressen gebruikt, bereid uit berkenbladeren, klis, kool. Ze worden tot pap gestampt en vervolgens vastgebonden op de plaats van pijn.
Als kompressen wordt een mengsel van honing, alcohol, jodium en glycerine gebruikt. Traditionele geneeskunde bevestigt de effectiviteit van baden met brandnetelafkooksel. Ook is de behandeling met bijensteken erg populair geworden om van de ziekte af te komen. Tinctuur van honing, wortelen, bieten, radijs en aloë-sap moet met wodka worden gegoten en gedurende een week worden toegediend, waarna de tinctuur eenmaal per dag kan worden gedronken, elk 20 gram.
Preventie van coxartrose
In de regel omvatten preventieve maatregelen strikte gewichtsbeheersing (omdat overgewicht de heupgewrichten zwaar belast), de juiste verdeling van fysieke activiteit om de gewrichten niet te overbelasten en tijdig, bij het minste vermoeden, contact op te nemen met een specialist .
Artrose van het heupgewricht is een uiterst onaangename en ernstige ziekte die met ernstige complicaties dreigt, maar tijdig overleg met een gekwalificeerde arts zal de vreselijke gevolgen van de ziekte helpen voorkomen.